Next: Newtoniaanse mechanica en het
Up: Klassieke mechanica
Previous: Zwarte gaten en afbuiging
Contents
Getijdenkrachten zijn krachten die niet verdwijnen als we een systeem
in vrije val beschouwen en zijn afkomstig van de niet-uniformiteit van de
gravitatieversnelling. Getijdenkrachten spelen een belangrijke rol in
het universum: van eb en vloed op aarde tot instabiliteiten in sterrenstelsels.
Figuur 6:
Getijdenkrachten zijn eenvoudig te herkennen als we de beweging van
vrij-vallende objecten beschouwen.
|
We schetsen de effecten van getijdenkrachten in Fig. 6. De
figuur links toont dat wanneer twee objecten met enkel een verticale separatie
vanuit rust vallen, hun separatie in de tijd toeneemt. De figuur rechts laat
zien dat wanneer twee objecten met enkel een horizontale onderlinge afstand
vanuit rust vallen, hun onderlinge afstand afneemt. Vanuit het gezichtspunt
van een vrij-vallende waarnemer lijken de twee objecten naar elkaar toe te
versnellen, alsof er een kracht op werkt. Dit leidt tot de conclusie dat het
equivalentieprincipe slechts lokaal geldig is, niet globaal.
Een ander bekend voorbeeld van getijdenkrachten zijn de getijden op aarde
ten gevolge van de gravitatiekrachten van maan en zon. Hier bespreken we de
getijden van het aarde - maan systeem, geschetst in Fig. 7.
Figuur 7:
Getijden veroorzaakt door de maan op aarde zijn afkomstig van
de residuele versnelling van gravitatie. Hierbij is de aarde in vrije val met de
gemiddelde versnelling van de gravitatie van de maan op aarde. In de rechter
figuur is de centrale versnelling afgetrokken van de verschillende
versnellingsvectoren.
|
Het centrum van de aarde is in vrije val. De overige delen van de aarde
ondervinden relatief kleine verschilkrachten die leiden tot het ontstaan
van getijden. De getijden hebben een karakteristiek gedrag onder rotaties:
plaatsen met gelijke getijden zijn gescheiden door een rotatie over .
De werking van getijdenkrachten leidt tot een aantal belangrijke effecten,
zoals het feit dat de rotatie van de maan om zijn as gesynchroniseerd is
met zijn rotatie rond de aarde13.
Ook raken aarde en maan steeds verder verwijderd
van elkaar ten gevolge van de getijdenkrachten (dit kan worden begrepen
als een consequentie van het behoud van impulsmoment). Een ander voorbeeld
van de werking van getijdenkrachten is te vinden in het Mercurius - zon systeem.
Mercurius is dicht bij de zon er ervaart getijdenkrachten die ongeveer
drie keer groter zijn dan in het aarde - maan systeem. De omlooptijd van
Mercurius rond de zon bedraagt 88 dagen, terwijl de rotatie rond zijn as
58,6 dagen bedraagt, precies
van de omlooptijd. Dit is weer een
gevolg van getijdenkrachten.
Next: Newtoniaanse mechanica en het
Up: Klassieke mechanica
Previous: Zwarte gaten en afbuiging
Contents
Jo van den Brand
2009-01-31