LHCb-promovendus Lex Greeven houdt een tweewekelijks weblog bij over zijn werk binnen het experiment en over zichzelf, thuis vanwege de coronacrisis. Deze week: eindelijk weer een vrijmibo, op 1.5 meter afstand.
Het voelt nog steeds een beetje vreemd om naar kantoor te gaan. Het is wennen om ’s ochtends weer naar Nikhef te fietsen, maar met het mooie weer van de laatste paar weken is dat zeker niet onwelkom. De paar dagen per week op kantoor zorgen ervoor dat ik bij het thuiswerken ook weer wat productiever ben geworden, het werkt toch net iets fijner als je weet dat je de dag erna weer een aantal collega’s kunt spreken. Vorige week hadden we zelfs voor het eerst sinds maart weer een niet-digitale vrijmibo, buiten op een terras en op 1.5 meter afstand.
Tegelijkertijd loopt het academisch jaar op zijn eind. Het vak Quantum Theory, waar ik tutor voor was bij de Universiteit Maastricht, is inmiddels voorbij en de master student die ik het afgelopen jaar heb begeleid, presenteert deze week zijn eindresultaat aan onze onderzoeksgroep. Maar, zoals altijd, komen daar weer nieuwe dingen voor in de plaats. Zo begin ik binnenkort met een tweeweekse online zomerschool over machine learning en vinden eind juli de jaarlijkse zomerconferenties online plaats. Daarnaast gaat ons onderzoek gestaag door, we maken goede voortgang en hebben hopelijk aan het eind van dit jaar de eerste resultaten.
Naast mijn werk gaat het ontspannen in mijn vrije tijd tegenwoordig ook makkelijker, weer met vrienden een biertje kunnen drinken op het terras of in het weekend ergens een koffie halen met mijn partner helpt erg daarbij. Dat is voor mijn productiviteit misschien wel nét zo belangrijk als weer naar kantoor mogen.
